Pazarlama Atölyesinde yaşama ilk adımlar - Kasım 2010

Uludağ Üniversitesi, Sosyal Meslek Yüksek Okulu, Pazarlama Bölümü öğrencileri için düzenlenen "Pazarlama Atölyesi", 8 Kasım 2010 pazartesi günü, 14.30 - 18.00 saatleri arasında, okul kampüsündeki toplantı salonunda uygulandı.

Pazarlama Atölyesine, ikinci sınıf öğrencisi 14 kişi katıldı. Ercan Yakşi, Sinem Yerlikaya, Alemdar Albayrak, Bahadır Kasım, Bahadır Ünal, Seren Utku, Gözde Erdem, Nezahat Çelik, Murat Tüten, Yakup Kılıç, Mesut Karabulut, Özlem Güller, Onur Duran, Nazan Tamir tam saatinde, büyük bir heyecanla salonda yerlerini aldılar.

Pazarlama Atölyesinin bugünkü programı, her biri yarımşar saatlik, altı ayrı bölümden oluşuyordu. İlk bölüm etkileşimli bilgilendirme, diğer beş bölüm pratik uygulama şeklindeydi. Aydın Ataberk, tanışma bölümünden sonra, "Pazarlamada başarılı ilişkilerin anahtarı"nı anlattı. Pazarlama ilişkilerinde "isim, resim ve imza"nın önemini örnekleriyle açıkladı. Uzun sürecek bir "atölye maratonunda" öğrenciler için her şey düşünülmüş, aperatif yiyecekler ve çay ikramı yapılmıştı.

İkinci bölümde konu "bir iş mektubunun yazılması"ydı. Pazarlama bölümü öğrencileri bugüne kadar hiç iş mektubu yazmamışlardı.

Bursa'da yeni açılacak olan beş yıldızlı bir otelin "Pazarlama Müdürü" oldukları söylendi. Bir endüstri kenti olan Bursa'da, işletmelere tek tek mektup yazarak, yeni otellerini tanıtmaları ve müşteri portföylerini çoğaltmaları istendi.

Senaryonun olabildiğince gerçeğe yakın olabilmesi için, bütün öğrencilere antetli iş mektubu formları dağıtılmıştı.

Hiç bilmedikleri ve beklemedikleri bir konu karşısında, öğrenciler oldukça zorlanmışlardı; yanındakilerden yardım isteyenler, karşıya bakarmış gibi yaparak derinlere dalanlar, ter bastığı için montunu çıkaranlar, önce taslak hazırlayanlar, ilk kağıdı yırtıp, ikinci kağıdı isteyenler ..... ne kadar zorlandıklarını vurguluyordu.

Çalışmalar tamamlandıktan sonra, bütün mektuplar değerlendirildi. Başlangıç kısmı ne olmalıydı? Girintili paragraf mı yazılmalıydı yoksa blok yazı daha mı iyiydi? Alta önce ünvan mı, imza mı, isim mi yazılmalıydı? Giriş ve bitiriş cümleleri nasıl olmalıydı? Otel ile ilgili özellikler nasıl vurgulanmalıydı?

Anlatılanlar, öğrencilerin çok ilgisini çekmişti. Her bir ayrınıtıyı dikkatle dinlediler. Böyle bir uygulamayla karşılaştıkları için çok mutlu oldukları yüzlerinden ve gözlerinden okunuyordu.

Şimdi sıra, "Promosyon satışları" bölümüne gelmişti. Sınıfta, deyim yerindeyse, yerinde oturan hiç kimse yoktu. Öğrenciler, belki de bugüne kadar, ilk defa bu kadar hareketli bir eğitim görüyorlardı. Sınıftan, ikişer kişilik üç ayrı grup seçildi. Her biri, değişik özellikleri olan bir ürünü, sınıfta kalan "müşteri" grubuna pazarlamaya çalışacaktı. Sınıftaki müşteri grubu, üç ayrı pazarlama grubunu da dinledikten sonra bir karara varacaktı.

Nazan ve Bahadır ikilisinden oluşan ilk ekip, "çok işlevli bir kalemi" pazarlamakla görevliydi. Kalem, gerektiğinde cepte taşınıyor, gerektiğinde teleskopik gösteri sopası oluyor, gerektiğinde kırmızı lazer ile bir yeri işaret ediyor, gerektiğinde beyaz ışıkla minik bir el feneri oluyordu.

"Ürün pazarlama" uygulamasının daha etkin olabilmesi için, sınıf terkedilerek, yuvarlak oturma düzeninin sağlandığı "sosyal bölüm"e geçildi. Birinci Pazarlama ekibi, güzel hazırlandıklarını düşündükleri halde, müşterilerden gelen "garanti, yedek parça, kalite belgesi, teslimat süresi, ...." ve benzeri sorular karşısında zaman, zaman duraksadılar.

Sinem ve Ercan'dan oluşan ikinci ekip, "Çevre özellikli" bir kalemi pazarlamakla görevlendirilmişti. Kutusu ve kalemlerin gövdesi kiraz ağacındandı; kalem kutusunun içi yeşil çuhayla kaplanmıştı.

Ne var ki, müşterilerin soruları durmak bilmiyordu. Madem, Çevre'yi vurgulamak istiyorlardı, o halde, neden kiraz ağaçları kesilerek kaleme dönüştürülmüştü?

Seren ve Onur'dan oluşan üçüncü ekip, "teknolojik özellikli" bir kalem pazarlamak istiyordu. Ürün, hem kalem olarak kullanılıyor, hem de gövdesinin içinde bir flash bellek bulunduruyordu. Dolmakalem gibi döndürüldüğünde, kalem iki parçaya bölünüyor, flash bellek, kullanıma hazır oluyordu. Müşterinin isteğine göre bunun kapasitesi ayarlanabilirdi. Hatta, teslimattan önce, flash belleğin içerisine, istenen reklam filmleri yüklenebilirdi.

Çok ilgi çekeceği sanılırken, bu sefer, teknoloji ağırlıklı olarak ardarda gelen sorular karşısında, zaman, zaman pazarlama ekibinin "kolu kanadı düştü".

Tek çare, müşteriye daha da yaklaşmak, ürünü onlara daha yakından göstermekti. Bu arada, müşteri grubunun içinde de hararetli tartışmalar devam ediyordu.

Müşteri "zor" olmaya görsün! Pazarlamcılar "müşteriye yaklaştıkça", müşterilerin"istemiyoruz" diyen elleri havaya kalkıyordu. Durum, çok ciddiydi.

Her bölümün sonunda olduğu gibi, bu bölümün sonunda da bir genel değerlendirme yapıldı, satıcıların olumlu yönleri ve geliştirmeleri gereken yönleri araştırıldı. Etkili bir pazarlamada dikkat edilmesi gereken noktaların altı çizildi.

Şimdi yeni bir bölüm başlıyordu. "Basın toplantısı örneklemesi" (simülasyonu) yapılacaktı. Bunun için herkes, pembe renkli kendinden yapışkanlı bir kağıdın yapışkanlı yüzüne (gizli yüzüne) bir eşya ismi yazarak, duvara yapıştırdı. Yeşil renkli bir kağıdın gizli yüzüne de ismini yazarak, yan bölüme yapıştırdı. Aydın Ataberk, isim yazılı kağıtlardan birini çekecek, ismi çıkan öğrenci, ürün yazılı olan kağıtlardan birini seçecek, "Genel Müdür" sıfatıyla, bu ürün hakkında, iki dakika süreyle basına brifing verecek, sonra basının çeşitli sorularını yanıtlayacaktı.

Çekilen kağıtta "Yakup"un ismi yazıyordu. Yakup, Genel Müdür koltuğuna öyle bir oturdu ki sormayın! Kendini rolüne tam anlamıyla kaptırmıştı. Gayet ciddiydi. Arkasına yaslanmıştı. İki elini yana dayamıştı. Kendine güveni tamdı.

Brifingten sonra, "basın"ın bütün elleri havaya kalktı. Her kesimden gazeteci vardı. Hatta bazıları yabancı ülkeleri temsil ediyordı. Anlatılan ürün konusunda, soracak çok soruları vardı.

"Basın toplantısı örneklemesi" öğrencileri o kadar etkilemişti ki, zaman zaman, gülmekten gözyaşlarını silmek zorunda kaldılar.

Buna karşın "Genel Müdür Yakup" hiç taviz vermiyordu. "Son bir soru daha alayım" deyip, basın toplantısını bitirdi; katılanlara teşekkür etti.

Artık saatler 18.00'e yaklaşmış, "Pazarlama Atöylesi"nin sonuna gelinmişti. Sosyal Bilimler Meslek Yüksek Okulu öğretim görevlisi Sıdıka Parlak, Aydın Ataberk'e katkılarında dolayı teşekkür etti ve Okul Müdürü Prof Dr Metin Erdem beyin imzaladığı belgeyi verdi.

Aydın Ataberk'in de öğrencilere bir armağanı vardı. Karşısında "genç fidanlar" vardı. O da gelirken, yanında, "iki yaşında, sedir cinsi bir çam fidanı" getirmişti. Kasım ayı, dikim ayıydı. Öğrenciler, bu ay içerisinde, bu fidanı dikerlerse, 25 yıl sonra buradan geçtiklerinde, bugünleri hatırlarlar, "Bu, bizim ağacımız" derlerdi. Aydın Ataberk, fidanı öğrenci temsilcisi Ercan Yakşi'ye verdi. Öğrenciler, bu davranıştan çok duygulandılar; bu fidanı hemen dikeceklerini söylediler. Aydın Ataberk, okul alanı içerisine yeni fidanlar dikmek istediklerinde fidan temini konusunda tam destek olmaya söz verdi.

8 Kasım 2010 tarihinde, Uludağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Meslek Yüksek Okulu, Pazarlama Bölümünde yapılan "Pazarlama Atölyesi", tüm öğrencilerin, Öğretim görevlisi Sıdıka Parlak'ın, Aydın Ataberk'in ve "çam fidanı"nın toplu aile fotoğrafıyla son buldu.